Twórcy raportu tak piszą o powołanym badaniu i jego rezultatach: " Stan Młodych to trzecia edycja projektu, który w centrum stawia młode osoby i ich wartości, potrzeby i problemy. Podczas poprzednich edycji wsłuchiwaliśmy się w głosy młodych osób, stwarzając przestrzeń dialogu i integracji. Dzięki temu doświadczeniu wiemy jak ważne jest dobre rozumienie naszej generacji - tego kim są i co myślą młode osoby mieszkające w Polsce. By tworzyć lepszą rzeczywistość, trzeba wyjść od diagnozy stanu obecnego. W Polsce brakuje kompleksowych badań dotyczących potrzeb i problemów młodych osób w zakresie edukacji, gospodarki, relacji społecznych i polityki społecznej. Zmieńmy to! By podejmować dobre decyzje, musimy wiedzieć kim są, o czym marzą i z jakimi problemami borykają się młode osoby w Polsce. Musimy wzmacniać głos młodych i pokazywać naszą perspektywę." (źródło: https://waznesprawy.org/stanmlodych/).
Rada Młodych Śląskiego Związku Chórów i Orkiestr przyjrzała się wynikom przedstawionego raportu i pragnie przedstawić poniżej kilka komentarzy:
Po przeczytaniu raportu wskazany i konsekwentnie stosowany podział na dwie podgrupy wydaje się oczywisty ze względu na różne rodzaje zadań życiowych: licealiści, studenci (18–24 lata ) a osoby pracujące (25–29 lat). Różne doświadczenia, problemy wpływają na odbiór rzeczywistości w sensie prywatnych relacji, finansowej niezależności, oczekiwań. Możliwości utrzymania się, samodzielności.
Widoczny jest silny wpływ mediów społecznościowych, które kształtowały i nadal wpływają na młodych od najmłodszych lat. Widać jak ważna jest rzetelna informacja, reklama, dostęp poprzez komunikatory internetowe, umiejętność przesiewania informacji. Powinniśmy być świadomi, jak wielki wpływ na nasze myśli, przekonania i decyzje ma to, co czytamy, oglądamy i wrzucamy online. Z jednej strony obserwacja i uczestniczenie w życiu poza realem zastępują codzienne relacje, a aplikacje randkowe są głównym sposobem poznawania nowych osób, z drugiej większość respondentów deklaruje silny związek z rodziną, przyjaciółmi. Pytanie jak głębokie są te związki/relacje a jak bardzo pobieżne?
Samotność w tłumie to realny problem młodych w Polsce. Młodsi respondenci doświadczają poczucia osamotnienia znacznie częściej niż ci starsi. Wyraźnie widać, że obecność sieci wsparcia w życiu młodych Polek i Polaków jest dla nich ważna ( w rzeczywistości czy Internecie). Niepewności przyszłości, lęk przed wyborami, depresja i brak możliwości rozmowy o ważnych dla nich sprawach to kluczowe problemy. Wypowiedzi zawierają jednak wiele sprzeczności bo jednocześnie większość jest przekonana, że poradzi sobie w życiu. Młoda dorosłość z jednej strony to czas wielu możliwości, z drugiej powód odczuwania silnego stresu. Dla jednych jest motorem działania, innych paraliżuje.
Większość uważa, że w systemie edukacji brakuje odpowiedniej edukacji zdrowotnej, seksualnej, dotyczącej dobrostanu fizycznego i psychicznego, za mały nacisk położono na edukację na temat zagrożeń cyfrowych. Potrzebne są szkoły które budują samodzielność i pewność siebie uczniów z uwzględnieniem ich indywidualizmu, możliwością poznawania silnych stron.
Większość młodych, niezależnie od poglądów politycznych uważa, że w pracy ważniejsze jest poczucie sensu i możliwość godzenia jej z życiem prywatnym, ważniejsze niż samo wynagrodzenie. Chcą pracować w środowisku, które pozwoli im realizować się zarówno zawodowo i prywatnie. Chcą być niezależni, utrzymać preferowany styl życia i dbać o swój osobisty rozwój. Mieć pracę, która nie doprowadzi do wypalenia zawodowego. Nie szukają wyłącznie stabilizacji, ale także autentyczności i przestrzeni dla siebie. Rzadziej formalizują relacje, odrzucają podziały na role/obowiązki i otwierają się na alternatywne modele bliskości. Różnią się też od innych pokoleń i inaczej podchodzą do wielu kwestii społeczno-ekonomicznych czy politycznych.
Młodzi czują się związani z Polską, regionem, miastem rodzinnym. A co za tym idzie tradycjami i zwyczajami. Polska wg nich jest dobrym krajem do życia. Jednak jednocześnie uważają, że rząd bardziej troszczy się o starszych, niż o młodych obywateli. Młodzi mają nikłe zaufanie do państwa. Cenią swobodę demokratyczną. Widzą jednak poważne rozbieżności między obietnicami, a ich realizacją. Mają świadomość braku reprezentacji swojej grupy w społeczeństwie.
Cieszy nas to, że większość deklaruje wiarę, iż aktywizm społeczny i wolontariat pozwalają realnie zmieniać świat na lepsze oraz chęć posiadania większego wpływu na rzeczywistość poprzez zaangażowanie społeczne. Wiedzą, że konieczne jest poszanowanie odmiennych poglądów, podkreślający znaczenie tolerancji światopoglądowej.
Indywidualizm młodych często postrzegany jest jako egoizm, obojętność, roszczeniowość albo brak zainteresowania rzeczywistością. W najbliższych latach to oni będą swoimi wyborami wyznaczać kierunki rozwoju kraju - zarówno przez swoją aktywność obywatelską, jak i decyzje zawodowe oraz wybory konsumenckie. Ze względu na niski współczynnik urodzeń, liczba młodych nie będzie w najbliższej przyszłości dynamicznie wzrastać. To ich głos, wartości i działania będą miały kluczowy wpływ na dalszy rozwój Polski, dlatego ich perspektywa powinna mieć znaczenie dla działań zmierzających do budowy nowoczesnego społeczeństwa.
Myślimy, że wybory w czasie młodej dorosłości (w wieku 18-30 lat) nigdy nie były łatwe, zwłaszcza ze świadomością, że niektórych ścieżek już nie da się cofnąć a pewne możliwości już nieodwołalnie „były”. To generowało i będzie wyzwalało stres. Czy program walki przeciw depresji można byłoby rozciągnąć na naukę poradzenia sobie ze stresem związanym ze zmianami, młodością i jej wyzwaniami?
Widać jak duży wpływ na to co Młodzi myślą oraz jak i kiedy się dowiedzą o czymś mają media społecznościowe, co my jako ŚZChiO zaczęliśmy z powiedzeniem wykorzystywać. Te działania na pewno będą się rozwijać. Przy realizowaniu projektów łączących tradycje, przywiązanie do kraju, regionu należy zwrócić uwagę na przyciągnięcie młodego odbiorcy, który tak silnie podkreślił swój związek z krajem. Budujące jest odczucie, że nie tylko korpo i kasa ma znaczenie. Odwrót w stronę przeżywania tu i teraz oraz układania życia w taki sposób by towarzyszyła mu satysfakcja z drogi życiowej, ukazuje jak inne mają podejście, oby możliwe do zrealizowania.
PODSUMOWANIE:
Raport słusznie przedstawia „wyjątkowe pokolenie” jako generacje paradoksów zarówno obywatelskich, jak też emocjonalnych i tych związanych z potrzebami. Osoby te trafiają przecież do ciasnego systemu edukacji, gdzie nie realizują własnych potrzeb rozwojowych, a potrzeba poczucia sensu zapada się w niesprzyjającym rozwojowi otoczeniu. Tym ważniejsza jest zatem rola partycypacyjnych, angażujących i otwartych na dialog (międzypokoleniowy i międzykulturowy) organizacji pozarządowych, które w mikro-strukturach na realnych przykładach życia i współpracy rozwijają kompetencje przy jednoczesnej materializacji rezultatów zainwestowanego wcześniej zaangażowania – np. w postaci przygotowania wydarzenia i radości odbiorców czy sukcesu długiego i ważnego (z perspektywy idei) projektu. Kultura jako przestrzeń bezpiecznego wyrażania własnego wnętrza stanowi dla tego pierwszą właściwą kanwę. Pozwala na ekspresję w indywidualny sposób i dyskusję nad interpretacjami, zbliża ludzi do siebie, daje poczucie włączenia i zapobiega osamotnieniu; może być zarówno ciekawym/ „instagramowym” hobby ale też sposobem na dodatkowy zarobek czy waloryzację samego siebie.
